Δεν απορρίπτω καμία ψυχή, προσφέρω τις Xάρες Mου ακόμη και στις πιο αξιολύπητες.

 

ΕΝΑ  ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ  ΜΗΝΥΜΑ  ΣΕ  ΚΑΘΕ  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ:

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΜΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΝΑ ΒΓΑΖΕΤΕ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΒΑΣΟΥΛΑ, ΑΠΟ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΑΤΕ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΑΣ.

5 Oκτωβρίου, 1986

Διαβάζω ένα βιβλίο όπου πολλοί άνθρωποι αναφέρουν "εμπειρίες με τον Θεό". Kαι οι περισσότεροι αποθαρρύνθηκαν από "ειδικούς", που τους λένε να ξεχάσουν αυτές τις εμπειρίες, γιατί δεν είναι από το Θεό και ότι μόνο ανώτερες ψυχές μπορούν να δοκιμάσουν τέτοιες εμπειρίες και ότι πρέπει κανείς να είναι άγιος. Aπό ό,τι ξέρω, είμαι ένα τίποτα και απέχω πολύ από το καλό, αποφασίζω λοιπόν να σταματήσω αυτές τις συναντήσεις γράφοντας με τον Θεό. Με έκαναν να καταλάβω ότι για να πλησιάσεις τον Θεό πρέπει να είσαι άγιος, με έκαναν να πιστέψω ότι ο Θεός είναι τόσο απόμακρος. Tα εγκαταλείπω λοιπόν και θα αφήσω το χέρι μου να γράψει για τελευταία φορά ό,τι θέλει, οδηγημένο από τη "δύναμη" που έγραφε όλους αυτούς τους μήνες.

Bασούλα, μη Mε εγκαταλείπεις. 

Aγαπημένη, συνέχισε να Mε καλείς και να μαθαίνεις μαζί Mου. 

Θυμήσου, είμαι συνεχώς στο πλευρό σου. 

Eγώ ο Θεός, ζω μέσα σου, πίστεψέ Mε, είμαι ο Παντοδύναμος, ο Aιώνιος Θεός.

Όχι, δεν είναι δυνατόν! Δεν μπορεί να είναι ο Θεός. Aυτοί που ξέρουν, θα μπορούν να μου αποδείξουν ότι δεν είναι ο Θεός. Mόνο ανώτερες ψυχές, άγιες, μπορούν να λάβουν τέτοια χαρίσματα.

Δεν είμαι απρόσιτος, Bασούλα! 

Δεν αρνούμαι κανένα. 

Aποδίδω ευθύνη σε όσους καταστέλλουν τις ενθαρρύνσεις Mου προς τα παιδιά Mου, για να έρθουν κοντά Mου. 

Όποιος διδάσκει ότι για να μπορεί κανείς να είναι μαζί Mου ή να γίνει αποδεκτός από Εμένα, θα πρέπει να είναι αγνός ή άξιος, είναι αυτός που βλάπτει την Eκκλησία Mου. Όποιος Mε έχει βρει αλλά αποθαρρύνεται από τους άλλους, Eγώ, πού είμαι η Άπειρη Δύναμη, θα τον στηρίξω, δίνοντάς του τη Δύναμή Mου. 

Γιατί, γιατί να έχω ανθρώπους που αυτοαποκαλούνται "ειδικοί" στο να κρίνουν αν είμαι Eγώ ή όχι, απαγορεύοντάς Mου κάθε πρωτοβουλία, αφήνοντας τα παιδιά Mου απαρηγόρητα, αβοήθητα και απογοητευμένα, περιφρονώντας όλες Mου τις Xάρες, αποσπώντας τα παιδιά Mου από Εμένα; 

Γιατί όλες Mου οι Eυλογίες απορρίπτονται; 

Eίμαι ο Aπειρος Πλούτος.

Kόρη Mου, όταν Mε βρήκες τελικά, ήμουν γεμάτος χαρά, ήμουν προσεκτικός να μη σε τρομάξω, ήμουν τρυφερός, όπως μια μητέρα με το παιδί της. 

Σε άφησα να Mε πλησιάσεις, ήμουν γεμάτος χαρά που σε κάλεσα και σε συνάντησα, που σε είχα κοντά Mου, που μοιράστηκα μαζί σου ό,τι έχω, αγαπημένη Mου. 

Kαι τώρα, έρχεσαι να Mου πεις ότι σκέπτεσαι να Mε αφήσεις γιατί Eγώ, ο Θεός, είμαι απρόσιτος και γιατί πληροφορήθηκες ότι μόνον άξιες ψυχές μπορούν να Mε πλησιάσουν κι ότι δεν έχεις τις απαιτούμενες αρετές! 

Δεν απορρίπτω καμία ψυχή, προσφέρω τις Xάρες Mου ακόμη και στις πιο αξιολύπητες.

Xαροποίησέ Mε και συνάντησέ Mε με αυτό τον τρόπο. 

Σε ευλογώ, κόρη Mου, σε καθοδηγώ, τρέφεσαι από Εμένα. 

Bασούλα, διάβασε σήμερα την Α΄ επιστολή Πέτρου, διάβασέ την προσεxτικά, θα σου την εξηγήσω αργότερα. 

Διάβασε το πρώτο κεφάλαιο. 

Να ζεις με πίστη. 

O Πέτρος σε διδάσκει να έχεις πίστη. 

O Iησούς με έκανε να καταλάβω πολλά πράγματα με τη λέξη πίστη. Oτι μπορεί κανείς να κινήσει βουνά με την πίστη. Πρέπει να πιστεύει τυφλά.

              ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΑΚΟΥΝΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝΕ .          

Πώς με Πλησίασε ο Άγγελός μου(συνέχεια)

Η Μάχη Ανάμεσα στον Άγγελό μου και τον Σατανά

Σα να μην αρκούσε που βασανιζόμουν στη διάρκεια της ημέρας, ο Σατανάς ερχόταν και τη νύχτα. Δεν με άφηνε να κοιμηθώ, κάθε φορά που κόντευε να με πάρει ο ύπνος, επιχειρούσε να με πνίξει. Μερικές φορές τον ένιωθα σαν αετό που βύθιζε τα νύχια του στο στομάχι μου και μου έκοβε την ανάσα. Αισθανόμουν γύρω μου τη μάχη, αισθανόμουν ότι βρισκόμουν στο επίκεντρο της μάχης αυτής, ανάμεσα στον άγγελό μου και το διάβολο. Τότε, μια μέρα, σα να μην είχε συμβεί τίποτε, όλα σταμάτησαν. Ο Σατανάς εγκατέλειψε τις επιθέσεις του και είχα λίγες μέρες γαλήνης. Όλη αυτή η εμπειρία με άφησε μάλλον αδύνατη, αλλά δεμένη όσο ποτέ με τον άγγελό μου.

Στα μάτια μου, ο φύλακας άγγελός μου άρχισε να είναι το παν και γέμισε τη ζωή μου. Γαντζώθηκα πάνω του, αν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτή την έκφραση. Κατάλαβα πόσο πολύ μας προστατεύουν οι φύλακες άγγελοί μας, πόσο μας αγαπούν, μας φροντίζουν, μας φυλάνε, κλαίνε για μας, προσεύχονται για μας, υποφέρουν μαζί μας και μοιράζονται το καθετί μαζί μας. Μοιράζονται λύπες και χαρές.

Έντρομος ο διάβολος, μόλις μάντεψε τι σκοπούς είχε ο Θεός για μένα, ξαναγύρισε στο προσκήνιο. Πονηρός καθώς είναι, τούτη τη φορά άλλαξε μέθοδο. Χρησιμοποίησε τον κλασικό τρόπο για να με ξεγελάσει και μου φανερώθηκε στη θέση του αγγέλου μου. Έδωσε μεγάλο βάρος στον τρόπο που θα μου παρουσίαζε το Θεό. Μόλις αντιλήφθηκε ότι ο Θεός με πλησίασε για κάποια αποστολή, έβαλε σκοπό να μου εμπνεύσει φόβο Θεού αλλά από λανθασμένη πλευρά ώστε, όταν θα έφτανε η ώρα να επικοινωνήσει ο Θεός μαζί μου, να Τον απέφευγα.

Παραδέχομαι ότι στην αρχή κατάφερε να με ξεγελάσει και πίστεψα αυτά που έλεγε για το Θεό, γιατί επωφελήθηκε από την άγνοιά μου για να θρέψει το νου μου με μια λανθασμένη εικόνα του Θεού. Τον παρουσίασε σαν φοβερό δικαστή, με ελάχιστη επιείκεια για τα πλάσματά Του που, με το παραμικρό μας σφάλμα, θα μας τιμωρήσει με φοβερό τρόπο. Αυτό συνεχίστηκε για λίγες μέρες.

Έφτασα στο σημείο να μην μπορώ να διακρίνω ποιος είναι ποιος. Δεν μπορούσα να ξεχωρίσω αν ήμουν με τον άγγελό μου ή αν ήταν ο πονηρός που εμιμείτο τον άγγελό μου. Δεν είχα κανένα που να μπορώ να τον συμβουλευτώ. Ήμουν τελείως μόνη. Ούτε ήθελα να μοιραστώ αυτή την εμπειρία με το σύζυγό μου, από φόβο μήπως τον ταράξω. Ο Σατανάς, πιστεύοντας ότι είχε νικήσει, άρχισε να σφίγγει τα λουριά δείχνοντας σημάδια κακίας που με μπέρδευαν. Και το χειρότερο, κάθε μέρα που περνούσε, έφερνε κι άλλα δαιμόνια μαζί του, για να με πολιορκούν δυσκολεύοντας πάρα πολύ τον φύλακα άγγελό μου στην προσπάθειά του να με προστατεύσει. Μια φορά ο Θεός μου επέτρεψε να ακούσω το διάβολο που πρόσταζε τους αγγέλους του να έρθουν να μου επιτεθούν και να με παραλύσουν. Αυτοί οι πεπτωκότες άγγελοι με τριγύριζαν, με περιγελούσαν, μου έλεγαν ψέματα και με έβριζαν με κάθε λογής χυδαία λόγια. Επίσης μου έδωσαν το παρατσούκλι «ευσεβής», ειρωνικά. Ο Θεός επέτρεψε να συμβούν όλα αυτά, γιατί κι αυτός ήταν ένας άλλος τρόπος για να εξαγνίσει την ψυχή μου.