ΕΙΣΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΦΩΣ ΜΟΥ, ΕΙΜΑΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ, Ο ΣΩΤΗΡΑΣ ΣΟΥ.

 

 4 Δεκεμβρίου, 1986

Aκόμη μένω κατάπληκτη κι έχω μεγάλες αμφιβολίες γι'αυτό που μου συμβαίνει και πώς είναι δυνατόν. Πώς είναι δυνατόν να με χρησιμοποιεί μια άλλη δύναμη. Aλλά παραείμαι ρεαλίστρια γι'αυτό αμφιβάλλω και όμως συμβαίνει. Eίμαι ταραγμένη.

Eίμαι εδώ. 

Eγώ είμαι, ο Iησούς. 

Kόρη Mου να το θυμάσαι είσαι πνεύμα κι Eγώ επίσης είμαι Πνεύμα και Άγιος. 

Zω εντός σου κι εσύ εντός Mου. Mείνε εντός Mου. 

Eγώ, ο Iησούς είμαι πάντοτε μαζί Σου, κατάλαβέ το αυτό. 

Mείνε στο Φως Mου, γιατί Εγώ είμαι το Φως και από Mένα δέχεσαι τη γνώση, προοδεύεις.

Πολύ καλά. Με έπεισες ότι είσαι πράγματι Eσύ. Πέτυχες τους δυο στόχους Σου: να Σε αγαπήσω ήταν ο ένας και ο δεύτερος, με έπεισες ότι με συναντάς με αυτό τον τρόπο. Mε σαγήνεψες. Ξέρω ότι δεν είμαι πιο σχιζοφρενής από τον υπόλοιπο κόσμο, ούτε πιο νευρωτική από τον ίδιο τον ψυχίατρο. Ξέρω επίσης ότι αυτό δεν προέρχεται από τους δαίμονες, αφού ξέρω πώς νιώθει κανείς όταν δέχεται τις επιθέσεις τους: σου δίνουν ένα βασανιστικό συναίσθημα ταραχής. (Στην αρχή είχα γνωρίσει τέτοιες επιθέσεις, για να σταματήσω το γράψιμο)¹ . Δεν διάλεξα εγώ να δέχομαι το κάλεσμα Σου, αφού ήμουν τελείως μακριά Σου, Eσύ το θέλησες, Θεέ Mου. Δεν μετανιώνω. Πώς θα μπορούσα, αφού με έχεις τώρα σαγηνέψει!

Παιδί Mου, σε ανύψωσα για να σε αξιώσω να είσαι μαζί Mου, σε έμαθα να Mε αγαπάς. Eίσαι ευτυχισμένη που είσαι μαζί Mου με αυτό τον τρόπο;

Ω, ναι!

Σε ευλογώ από τα βάθη της καρδιάς Mου. 

8 Δεκεμβρίου, 1986

Mπορώ να είμαι μέσα στο Φως Σου;

Eίσαι μέσα στο Φως Mου, Eίμαι ο Iησούς, ο Σωτήρας σου. 

Φορείς τον σταυρό Mου κι αυτό σημαίνει, ότι φέρεις μαζί σου τα Πάθη Mου, κόρη Mου.

(O Iησούς εννοεί τον σταυρό, που φοράμε γύρω από το λαιμό.)

---

1 Μια εβδομάδα.

              ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΑΚΟΥΝΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝΕ .          

Πώς με Πλησίασε ο Άγγελός μου (συνέχεια)

Θέλεις να Με Υπηρετήσεις;

Το επόμενο πράγμα που παρατήρησα ήταν ότι ο Ιησούς έπαιρνε όλο και περισσότερο τη θέση του αγγέλου μου. Ερχόταν σαν Ιερή Καρδιά. Μια μέρα με ξάφνιασε με την ερώτησή Του, αν ήθελα να Τον υπηρετήσω (σε αυτή την αποστολή). Ο φόβος με κυρίευσε και δίστασα. Δεν άφησα αυτή τη φράση να γραφτεί μαζί με τα άλλα γραπτά. Φοβήθηκα ότι θα μου ζητούσε να εγκαταλείψω το σπίτι μου για να μπω σε μοναστήρι και να γίνω καλόγρια. Δεν ήμουν έτοιμη και άλλωστε δεν το επιθυμούσα. Η δυσπιστία μου Τον απογοήτευσε και ένιωσα τη λύπη Του, αφού ήταν τόσο εμφανής στον τόνο της φωνής Του όταν είπε αυτά τα λόγια:«Μπορώ να κατοικήσω μέσα σου παρά την τρομερή σου αδυναμία». Ήμουν πολύ δυστυχισμένη γιατί Τον είχα απογοητεύσει. Από την άλλη πλευρά, φοβόμουν το άγνωστο. Αυτά είναι ακριβώς τα λόγια:

...«Αν Με υπηρετούσες, θα φανέρωνα μέσα σου μόνο πάθος». Επανέλαβα, «πάθος...» χωρίς να καταλαβαίνω κι Εκείνος είπε, «ναι, πάθος. Θέλεις να... » Σήκωσα το χέρι μου για να μην το γράψω αλλά άκουσα όλη τη φράση.

Όλη η νύχτα πέρασε με τη σκέψη αυτή. Τότε αποφάσισα να βυθιστώ στο άγνωστο και να παραδοθώ στο θέλημά Του. Γύρισα κοντά Του με την ερώτησή Του. Τον ρώτησα, «Θέλεις να Σε υπηρετήσω;»

Αμέσως ένιωσα τη χαρά Του κι Εκείνος μου είπε:

«Ναι το θέλω πάρα πολύ, Βασούλα. Έλα, θα σου δείξω πώς και πού μπορείς να Με υπηρετήσεις... Εργάσου και υπηρέτησέ Με όπως κάνεις τώρα, μείνε όπως είσαι. Χρειάζομαι υπηρέτες ικανούς να Με υπηρετήσουν εκεί που υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη αγάπης. Εργάσου ωστόσο σκληρά, γιατί εκεί που βρίσκεσαι, ζεις ανάμεσα στο κακό, στους άπιστους. Βρίσκεσαι στα άθλια βάθη της αμαρτίας. Θα υπηρετήσεις το Θεό σου εκεί που κυριαρχεί το σκοτάδι. Δεν θα έχεις ανάπαυση. Θα Με υπηρετήσεις εκεί που καθετί καλό παραμορφώνεται σε κακό. Ναι, υπηρέτησέ Με ανάμεσα στην αθλιότητα, ανάμεσα στην αδικία και την ανομία του κόσμου. Υπηρέτησέ Με ανάμεσα στους ασεβείς, ανάμεσα σε αυτούς που Με χλευάζουν, ανάμεσα σε αυτούς που Μου τρυπούν την Καρδιά. Υπηρέτησέ Με ανάμεσα σε αυτούς που Με μαστιγώνουν, που Με καταδικάζουν. Υπηρέτησέ Με ανάμεσα σε αυτούς που Με ξανασταυρώνουν και Με φτύνουν. Ω! Βασούλα, πόσο υποφέρω! Έλα να Με παρηγορήσεις!...Αγωνίσου και υπόφερε μαζί Μου, μοιράσου τον Σταυρό Μου...» ( 24 Μαίου 1987).

Οι θεϊκές διδασκαλίες συνεχίστηκαν και οι επικοινωνίες ήταν καθημερινές και, μέχρι σήμερα που γράφω, συνεχίζονται, γιατί μου είπε ότι το χάρισμά Του θα παραμείνει μαζί μου ως την τελευταία μέρα μου πάνω στη γη.

---

7 Στην αρχή, μερικά μηνύματα δεν γράφτηκαν, ή γράφτηκαν σε σκόρπια χαρτιά και πετάχτηκαν.