1)Πῶς προσευχόμαστε τὸ Ἅγιο Ροδάριο (2) Τὰ "Μυστήρια" τοῦ Ἁγίου Ροδαρίου (3) Οἱ προσευχὲς τοῦ Ἁγίου Ροδαρίου.

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΕΙΠΕ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΔΟΜΗΝΙΚΟ τὸ ἔτος 1214 : <<....-Θέλω νὰ γνωρίζεις ὅτι στὸν πνευματικὸ πόλεμο, ὁ «πολιορκητικὸς κριός» κατὰ τοῦ ἐχθροῦ τῆς σωτηρίας μας ἦταν καὶ θὰ εἶναι πάντοτε ὁ Ἀγγελικὸς Χαιρετισμός, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ τὸν θεμέλιο λίθο τῆς Καινῆς Διαθήκης. Ἔτσι λοιπόν, ἂν θέλεις ν’ ἀγγίξεις αὐτὲς τὶς σκληρυμένες καρδιὲς καὶ νὰ τὶς κερδίσεις γιὰ τὸν Θεό, τότε κήρυξε τὸ Ψαλτήριό Μου........>>

( Στὸ Ἅγιο Ροδάριο ἐπαναλαμβάνεται 150 φορὲς τὸ «Χαῖρε 

Μαρία», ὅσοι εἶναι καὶ οἱ Ψαλμοὶ τοῦ Δαυίδ. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ

ἀρχική του ὀνομασία ἦταν «Ψαλτήριο τῆς Παναγίας».)

Πῶς προσευχόμαστε τὸ Ἅγιο Ροδάριο

Ἀρχίζοντας τὴν ἀπαγγελία τοῦ Ἁγίου Ροδαρίου, ἂς κάνουμε μία πνευματικὴ περισυλλογή, καθαρίζοντας τὸν νοῦ μας ἀπὸ ἄσχετες σκέψεις κι ἂς στρέψουμε τὶς καρδιές μας πρὸς τὸν οὐρανό. Μποροῦμε κατόπιν νὰ ἀφιερώσουμε τὸ Ροδάριο γιὰ κάποιον σκοπό, ζητώντας τὴ μεσιτεία καὶ τὴ βοήθεια τῆς Παναγίας. Ἡ ἀφιέρωση μπορεῖ νὰ γίνει καὶ τμηματικά, ἀφιερώνοντας κάθε δεκάδα τοῦ Ροδαρίου καὶ γιὰ διαφορετικὸ σκοπό. Τὸ Ἅγιο Ροδάριο ἀποτελεῖται ἀπὸ τρία κύρια μέρη:

Ι. Οἱ ἐναρκτήριες προσευχὲς

Πρόκειται γιὰ τὶς προσευχὲς ποὺ ἀπαγγέλλονται στὴν μικρὴ προέκταση τοῦ κομβολογίου. Ξεκινᾶμε μὲ τὸ «Σημεῖον τοῦ Σταυροῦ», κι ἔπειτα ἀπαγγέλλουμε τὸ «Πιστεύω». Ἀκολουθεῖ ἕνα «Πάτερ ἡμῶν», τρία «Χαῖρε Μαρία»[1] κι ἕνα «Δόξα Πατρί» (Βλ. εἰκόνα παρακάτω).

ΙΙ. Τὸ κυρίως Ροδάριο

Στο κυρίως Ροδάριο γίνεται πνευματική μελέτη των 15 «μυστηρίων» του. Ἐπειδὴ τὸ Ροδάριο εἶναι μία ἐκτενῆς προσευχή, ἡ μελέτη αὐτὴ γίνεται συνήθως τμηματικά, μὲ πέντε μυστήρια κάθε μέρα.

Μελετώντας τὰ μυστήρια τοῦ Ροδαρίου, προσπαθοῦμε νὰ φέρουμε τὴν εἰκόνα κάθε γεγονότος ὅσο μποροῦμε πιὸ ζωντανὴ μπροστά μας, στοχαζόμενοι ὅλα ὅσα ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ ἡ Μητέρα Του ἔκαναν γιὰ μᾶς. Μετὰ ἀπὸ τὴν σύντομη πνευματικὴ μελέτη κάθε μυστηρίου, ἀκολουθεῖ ἡ ἀπαγγελία ἑνὸς «Πάτερ ἡμῶν», δέκα «Χαῖρε Μαρία» κι ἑνὸς«Δόξα Πατρί», ποὺ ὀνομάζονται «δεκάδα» (βλ. εἰκόνα παρακάτω).

ΙΙΙ. Οἱ καταληκτικὲς προσευχὲς

Ὅταν τελειώσουμε καὶ τὴν πέμπτη δεκάδα μὲ τὸν τρόπο ποὺ περιγράψαμε παραπάνω, ἀπαγγέλλουμε τὴν προσευχὴ «Χαῖρε Δέσποινα» καὶ ὁλοκληρώνουμε μὲ τὸ «Σημεῖον τοῦ Σταυροῦ».

---

[1] Αὐτὰ τὰ τρία «Χαῖρε Μαρία» προσφέρονται γιὰ τὴν ἀπόκτηση τῶν τριῶν θεολογικῶν ἀρετῶν, δηλαδή τῆς «Πίστεως», τῆς «Ἐλπίδος»καὶ τῆς «Ἀγάπης».

Τὰ "Μυστήρια" τοῦ Ἁγίου Ροδαρίου

προσευχὴ τοῦ Ἁγίου Ροδαρίου εἶναι ἐκτενὴς καὶ χωρίζεται σὲ δεκαπέντε «μυστήρια» (ὅπως π.χ. ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος χωρίζεται σὲ εἰκοσιτέσσερις «οἴκους»)[1]. Πρόκειται γιὰ δεκαπέντε ἐπεισόδια ἀπὸ τὴν ζωὴ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας, τὰ ὁποία μὲ τὴ σειρά τους διακρίνονται (ἀναλόγως τοῦ περιεχομένου τους) σὲ τρεῖς ὁμάδες τῶν πέντε «μυστηρίων»: Χαρμόσυνα, Λυπηρὰ καὶ Ἔνδοξα[2].

Τὰ δεκαπέντε μυστήρια τοῦ Ροδαρίου οἱ ὄψεις τῶν τεσσάρων μεγάλων μυστηρίων τῆς Σωτηρίας: Τοῦ Μυστηρίου τῆς Ἐνσαρκώσεως, τοῦ Μυστηρίου τῆς Λυτρώσεως καὶ Ἀναστάσεως, καὶ τοῦ Μυστηρίου τῆς Αἰωνίου Ζωῆς. Ὅλο τὸ «Πιστεύω» περνᾶ μπροστὰ ἀπ’ τὰ μάτια μας, ὄχι μὲ ἀφηρημένο τρόπο, μέσῳ δογματικῶν τύπων, ἀλλὰ μὲ τρόπο συγκεκριμένο, μέσῳ τῆς Ζωῆς τοῦ Χριστοῦ. Τοῦ Χριστοῦ ποὺ κατέρχεται πρὸς ἐμᾶς, καὶ ἀνέρχεται πρὸς τὸν Πατέρα γιὰ νὰ μᾶς ὁδηγῆσει σ’ Αὐτόν. Εἶναι ὅλο τὸ Χριστιανικό Δόγμα, μέσα στὴν ἔξαρση καὶ στὴν λαμπρότητά του, γιὰ νὰ μποροῦμε καθημερινῶς, μ’ αὐτὸν τὸν τρόπο, νὰ τὸ ἐμβαθύνουμε, νὰ τὸ γευώμεθα, καὶ νὰ τρέφουμε τὴν ψυχή μας.

Ἔτσι, τὸ Ροδάριο εἶναι μία μεγάλη σχολὴ θεωρήσεως, διότι μᾶς ἀνυψώνει σιγὰ -σιγὰ πάνω ἀπὸ τὴν προφορικὴ ὑψηλόφωνη προσευχὴ καὶ τὸν κριτικὸ ἤ συλλογιστικὸ στοχασμό. Οἱ θεολόγοι τῆς ἀρχαιότητας παρομοίαζαν τὴν κίνηση τῆς πνευματικῆς αὐτῆς μελέτης μὲ τὴν σπειροειδὴ κίνηση ποὺ διαγράφουν ὁρισμένα πτηνά, ὅπως τὸ χελιδόνι, γιὰ νὰ πετάξουν πολὺ ψηλά. Αὐτὴ ἡ σπειροειδὴς κίνηση θυμίζει ἐπίσης ἕναν δρόμο ποὺ ἐλίσσεται γιὰ νὰ γίνει τὸ ἀνέβασμα σ’ ἕνα βουνὸ μὲ λιγότερο κόπο: Ἡ Ἐνσάρκωση καὶ ἡ νηπιότητα τοῦ Σωτῆρος ὁδηγοῦν στὸ Πάθος Του· καὶ τὸ Πάθος Του ὁδηγεῖ στὸν Οὐρανό.

***

Δευτέρα & Πέμπτη 

ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΧΑΡΜΟΣΥΝΑ

1. Ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου

Καὶ ὅταν παρουσιάσθηκε ὁ ἄγγελος σὲ αὐτὴν εἶπε, «Χαῖρε, Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος εἶναι μαζί Σου, εὐλογημένη εἶσαι Σὺ μεταξὺ τῶν γυναικῶν». (Λουκ. 1, 28)

2. Ἡ Ἐπίσκεψη τῆς Παναγίας στήν Ἁγία Ἐλισάβετ

Καὶ μόλις ἄκουσε ἡ Ἐλισάβετ τὸν χαιρετισμὸ τῆς Μαρίας, σκίρτησε τὸ βρέφος μέσα στὴν κοιλιά της, καὶ πλημμύρισε μὲ Πνεῦμα Ἅγιο ἡ Ἐλισάβετ καὶ φώναξε μὲ φωνὴ μεγάλη καὶ εἶπε, «Εὐλογημένη εἶσαι Σὺ μεταξὺ τῶν γυναικῶν καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλιᾶς Σου. Καὶ πῶς συνέβη τοῦτο, νὰ ἔλθει ἡ Μητέρα τοῦ Κυρίου μου πρὸς ἐμέ;».

(Λουκ. 1, 41-42)

3. Ἡ Γέννηση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ

Καὶ τοὺς εἶπε ὁ ἄγγελος, «Μὴ φοβᾶστε! Διότι σᾶς φέρνω χαρμόσυνο ἄγγελμα ποὺ θὰ γεμίσει μὲ χαρὰ μεγάλη ὅλο τὸν κόσμο: Γεννήθηκε γιὰ σᾶς σήμερα Σωτῆρας στὴν πόλη τοῦ Δαβίδ, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ Χριστὸς Κύριος. Καὶ τοῦτο εἶναι τὸ σημεῖο γιὰ σᾶς: Θὰ βρεῖτε Βρέφος σπαργανωμένο, ξαπλωμένο μέσα σὲ φάτνη».  (Λουκ. 2, 10-12)

4. Ἡ Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ

Καὶ αὐτὸς Τὸν πῆρε στὴν ἀγκαλιά του, εὐλόγησε τὸν Θεὸ καὶ εἶπε, «Τώρα μπορεῖς ν’ ἀπολύσεις εἰρηνικὰ τὸν δοῦλο Σου, Κύριε, σύμφωνα μὲ τὸν λόγο Σου, διότι εἶδαν τὰ μάτια μου τὸν Σωτῆρα ποὺ ἑτοίμασες γιὰ ὅλους τοὺς λαούς, ἕνα Φῶς ποὺ θὰ εἶναι ἀποκάλυψη γιὰ τοὺς ἐθνικοὺς καὶ δόξα γιὰ τὸν λαό Σου τὸν Ἰσραήλ». (Λουκ. 2, 28-29)

5. Ἡ ἀνεύρεση τοῦ δωδεκαετοῦς Ἰησοῦ Χριστοῦ στόν Ναό τῆς Ἱερουσαλήμ

Καὶ ὕστερα ἀπὸ τρεῖς ἡμέρες Τὸν βρῆκαν μέσα στὸ ἱερὸ νὰ κάθεται στὸ μέσον τῶν διδασκάλων καὶ νὰ τοὺς ἀκούει καὶ νὰ τοὺς ρωτᾷ. Ὅλοι ὅσοι Τὸν ἄκουγαν, ἔμεναν κατάπληκτοι γιὰ τὴ νοημοσύνη καὶ τὶς ἀπαντήσεις Του. (Λουκ. 2, 46-47)

Τρίτη & Παρασκευή

ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΛΥΠΗΡΑ

1. Ἡ ἀγωνία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ στόν Κῆπο τῶν Ἐλαιῶν

Καὶ ἐπειδὴ περιέπεσε σὲ ἀγωνία, προσευχόταν θερμότερα, καὶ ὁ ἱδρῶτας Του ἔγινε σὰν σταγόνες αἵματος ποὺ ἔπεφταν στὴ γῆ. (Λουκ. 22, 44)

2. Ἡ μαστίγωση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ

Τότε διέταξε ὁ Πιλᾶτος καὶ πῆραν τὸν Ἰησοῦ καὶ Τὸν μαστίγωσαν. (Ἰωάν. 19, 1)

3. Ἡ ἀκάνθινη στεφάνωση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ

Καὶ οἱ στρατιῶτες, ἀφοῦ ἔπλεξαν στεφάνι ἀπὸ ἀγκάθια, τὸ ἔβαλαν στὸ κεφάλι Του, Τοῦ φόρεσαν ἕναν πορφυρὸ μανδύα καὶ τοῦ ἔλεγαν, «Χαῖρε ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων», καὶ Τοῦ ἔδιναν ραπίσματα.

(Ἰωάν. 19, 2-3)

4. Ἡ πορεία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ πρός τόν Γολγοθᾶ

Πῆραν τὸν Ἰησοῦ καὶ ξεκίνησαν. Καὶ αὐτός, βαστάζοντας τὸν Σταυρό Του, ἐξῆλθε στὸν λεγόμενο κρανίου τόπον, ὁ ὁποῖος λέγεται Ἐβραϊστὶ Γολγοθᾶ. (Ἰωάν. 19, 17)

5. Ἡ Σταύρωση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ

Ἐκεῖ βρισκόταν ἕνα δοχεῖο γεμάτο ξύδι. Οἱ στρατιῶτες γέμισαν ἕνα σφουγγάρι μὲ ξύδι, τὸ στήριξαν σὲ ἕνα κλαδὶ ἀπὸ ὕσσωπο καὶ τὸ ἔφεραν στὸ στόμα Του. Ὅταν γεύτηκε τὸ ξύδι ὁ Ἰησοῦς, εἶπε, «Τετέλεσται», καὶ ἀφοῦ ἔγειρε τὸ κεφάλι, παρέδωσε τὸ πνεῦμα. (Ἰωάν. 19, 29-30)

Τετάρτη, Σάββατο & Κυριακή

ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΕΝΔΟΞΑ

1. Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ

«Γιατί ζητᾶτε τὸν Ζωντανὸ μεταξὺ τῶν νεκρῶν; Δὲν εἶναι ἐδῶ, ἀλλ’ ἀναστήθηκε. Θυμηθεῖτε τί σᾶς εἶπε ἐνῷ ἦταν ἀκόμη στὴν Γαλιλαία, ὅτι πρέπει ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου νὰ παραδοθεῖ σὲ χέρια ἀνθρώπων ἁμαρτωλῶν καὶ νὰ σταυρωθεῖ, καὶ τὴν τρίτη ἡμέρα νὰ ἀναστηθεῖ». (Λουκ. 24, 5-7)

2. Ἡ Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ

«Ἄνδρες Γαλιλαῖοι, γιατί στέκεστε καὶ κοιτάζετε στὸν οὐρανό; Αὐτὸς ὁ Ἰησοῦς ποὺ ἀναλήφθηκε ἀπό σᾶς στὸν οὐρανό, θὰ ἔλθει κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο ὅπως Τὸν εἴδατε νὰ ἀνεβαίνει στὸν οὐρανό». (Πράξ. 1, 11)

3. Ἡ κάθοδος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (Πεντηκοστή)

Καὶ ἔξαφνα ἦλθε ἀπὸ τὸν οὐρανὸ βοή, σὰν νὰ φυσᾷ δυνατὸς ἄνεμος, ὁ ὁποῖος γέμισε ὅλο τὸ σπίτι ὅπου κάθονταν. Καὶ παρουσιάστηκαν γλῶσσες σὰν φλόγες φωτιᾶς νὰ διαμοιράζονται σ’ αὐτοὺς καὶ νὰ κάθεται στὸν καθένα μία, καὶ πλημμύρισαν ὅλοι ἀπὸ Πνεῦμα Ἅγιο καὶ ἄρχισαν νὰ μιλοῦν ἄλλες γλῶσσες, καθὼς τὸ Πνεῦμα τοὺς ἔδινε δύναμη λόγου. (Πράξ. 2, 2-4)

4. Ἡ Μετάσταση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Ὅλη ἡ δόξα τῆς Θυγατέρας τοῦ Βασιλέως εἶναι ἔσωθεν· τὸ ἔνδυμά Της εἶναι χρυσοΰφαντο. Θὰ ὁδηγηθεῖ στὸν Βασιλέα μὲ κεντητὸ ἱμάτιο· παρθένες σύντροφοί Της, πίσω Της, θὰ φερθοῦν σὲ Σένα. Θὰ φερθοῦν μὲ εὐφροσύνη καὶ ἀγαλλίαση· θὰ μποῦν μέσα στὸ παλάτι τοῦ Βασιλέως. (Ψαλμ. 44, 13-15)

5. Ἡ Στέψη τῆς Παναγίας ὡς Βασίλισσας τῶν Ἀγγέλων καί τῶν ἀνθρώπων

Ὕστερα φάνηκε ἕνα μεγάλο σημεῖο στὸν οὐρανό: Μία Γυναῖκα ντυμένη τὸν ἥλιο, καὶ ἡ σελήνη ἦταν κάτω ἀπὸ τὰ πόδια Της, καὶ πάνω στὸ κεφάλι Της ἦταν στεφάνι μὲ δώδεκα ἀστέρια. (Ἀποκ. 12, 1)

---

[1] Ἡ ὀνομασία «μυστήρια», ποὺ ἔχει δοθεῖ στὰ ἐπεισόδια ἀπὸ τοὺς βίους τοῦ Ἰησοῦ καὶ τῆς Μαρίας, δὲν πρέπει νὰ συγχέεται μὲ τὰ Ἑπτὰ Μυστήρια της Ἐκκλησίας. Κατὰ τὸν Μεσαίωνα, «μυστήρια» ὀνομάζονταν καὶ τὰ θρησκευτικὰ δράματα ποὺ ἀναπαριστοῦσαν σκηνὲς ἀπὸ τὴ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Μητέρας Του. Οἱ παραστάσεις αὐτὲς ξεκίνησαν ἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ (Ἑλλάδα-Βυζάντιο) καὶ κατέκτησαν τὴ Δύση.

Οἱ προσευχὲς τοῦ Ἁγίου Ροδαρίου

ΤΟ ΣΗΜΕΙΟΝ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς † καὶ τοῦ Υἱοῦ † καὶ τοῦ Αγίου † Πνεύματος. Ἀμήν.

ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟΝ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καὶ ἀοράτων. Καὶ εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὸν μονογενῆ, τὸν ἐκ τοῦ Πατρός γεννηθέντα πρὸ πάντων τῶν αἰώνων. Φῶς ἐκ φωτός, Θεὸν ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ. Γεννηθέντα οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρὶ, δι' οὗ τὰ πάντα ἐγένετο. Τὸν δι' ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου καὶ παθόντα καὶ ταφέντα καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ κατὰ τὰς Γραφάς. Καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρὸς. Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος. Καὶ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ Κύριον, τὸ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν Προφητῶν. Εἰς μίαν, ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν. Ὁμολογῶ ἓν βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Ἀμήν.

Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς.

Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον, καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ἀμήν.

ΧΑΙΡΕ ΜΑΡΙΑ

Χαῖρε Μαρία κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ. Εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξὶ καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου, ὁ Ἰησοῦς.

Υπεραγία, Θεοτόκε, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν, νῦν καὶ ἐν τῇ ὥρᾳ τοῦ θανάτου ἡμῶν. Ἀμήν.

ΜΙΚΡΗ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ

Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι.

Καὶ νῦν καὶ ἀεί καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

ΧΑΙΡΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ

Χαῖρε Δέσποινα, Μῆτερ Ἐλέους, ζωή, γλυκύτης καὶ ἐλπὶς ἡμῶν, χαῖρε. Πρὸς σὲ φωνάζομεν, ἡμεῖς τὰ ἐξόριστα τέκνα τῆς Εὔας. Πρὸς σὲ ἀναστενάζομεν, θρηνοῦντες καὶ κλαίοντες εἰς ταύτην τὴν κοιλάδαν τῶν δακρύων. Σὺ λοιπόν, ὦ συνήγορε ἡμῶν, στρέψον πρὸς ἡμᾶς τοὺς εὐσπλαγχνικοὺς σου ὀφθαλμοὺς, καὶ μετὰ τὴν ἐξορίαν ταύτην δεῖξον εἰς ἡμᾶς τὸν Ἰησοῦν, τὸν εὐλογημένον καρπὸν τῆς κοιλίας σου. Ὦ ἐπιεικής, ὦ φιλόστοργε, ὦ γλυκεῖα Παρθένε Μαρία!