Οι φίλοι Μου και οι σύντροφοί Μου οπισθοχώρησαν στη θέα των Πληγών Μου, και οι πλέον αγαπητοί κράτησαν απόσταση... Με εγκατέλειψαν... Ούτε για να στερεώσουν το βήμα Μου και να Με εμποδίσουν να πέσω όταν κουβαλούσα τον Σταυρό Μου, ήταν εκεί.

ΕΝΑ  ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ  ΜΗΝΥΜΑ  ΣΕ  ΚΑΘΕ  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ:

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΜΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ 

ΝΑ ΒΓΑΖΕΤΕ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΒΑΣΟΥΛΑ, 

ΑΠΟ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΑΤΕ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΑΣ.

28 Απριλίου 2000
Μεγάλη Παρασκευή με το Ορθόδοξο ημερολόγιο

Κύριέ μου, Ανάστασή μου,
Μακαριότητά μου, δεν μου λείπει
τίποτε με την Αγία Παρουσία Σου.
Κύριε, ανοίγεις το Στόμα Σου
για να μου μιλήσεις κι από
το Στόμα Σου με καταυγάζει Φως.
Η Λειτουργία μου, η Λιτανεία Μου,
το Φως της Σοφίας, να στέκεται μπροστά μου.

Σήμερα πάλι, είναι η μέρα
που αθώο Αίμα χύθηκε για χάρη μου,
κι ενώ ο Σατανάς ξερνάει το φαρμάκι του
πάνω στο Άγιο Όνομά Σου, έρχομαι σε Σένα
για να σε παρηγορήσω και να Σε λατρέψω.

Αχ! Αμνέ του Θεού,
δεν ανέτρεψες τους μαστιγωτές Σου,
ούτε τους πρόσταξες να αφήσουν το μαστίγιο.
Δεν άνοιξες το Στόμα για να παρακαλέσεις:
"Είμαι εξαντλημένος
από τα χτυπήματα που Μου καταφέρετε",
αλλά παρέμεινες σιωπηλός
απέναντι σους βασανιστές Σου,
επειδή στην Καρδιά Σου κρυφόκαιε το Πάθος.
Παρέμεινες σιωπηλός.
Παρέμεινες σιωπηλός για να μην
επιβαρύνεις τη θλίψη των αγγέλων Σου
που ήταν ήδη καταπονημένοι.

Οι φίλοι Μου και οι σύντροφοί Μου οπισθοχώρησαν στη θέα των Πληγών Μου, και οι πλέον αγαπητοί κράτησαν απόσταση...

Με εγκατέλειψαν...

Ούτε για να στερεώσουν το βήμα Μου και να Με εμποδίσουν να πέσω όταν κουβαλούσα τον Σταυρό Μου, ήταν εκεί. Η Καρδιά Μου χτυπούσε δυνατά και η δύναμή Μου Με εγκατέλειπε. Το φως των Ματιών Μου εξασθενούσε, ενώ οι άνθρωποι με βία Μου επιτίθεντο, κομπάζοντας με λόγια που ήταν στα χείλη τους σπαθιά. Η Καρδιά Μου σπαρταρούσε μέσα Μου. Μπορούσα να είχα ζητήσει από τους αγγέλους να Μου δώσουν φτερά σαν του περιστεριού για να πετάξω μακριά και να βρω ανάπαυση, να βρω καταφύγιο από τη θύελλα της κακομεταχείρισης, αλλά είχα απαντήσει όταν με κάλεσε ο Πατέρας Μου.

Ο Πατέρας Σου άκουσε την παράκλησή Σου και Σε ελευθέρωσε έναντι λύτρων
και Σου έδωσε την Ειρήνη Του,
μακριά από την εκδικητικότητα εναντίον Σου.

Ψευδομάρτυρες είχαν πάρει θέση,
κι όμως Εσύ έκλαψες όταν
ήταν άρρωστοι και πέθαιναν.
Όπως θρηνεί κάποιος τη μητέρα του
έκλαψες γι' αυτούς.
Η ντροπή και η ατίμωση δεν ήταν αυτό
που σε ανησυχούσε, αντίκρυ στο Σταυρό.
Αλλά αντίκρυ στους βασανιστές Σου,
φώναξες άλλη μια φορά στον Πατέρα.
"Ηλί, Ηλί, λαμά σαβαχθανί;"
Μα η προσοχή του Πατέρα ήταν στραμμένη πάνω μας,
κοίταξε όλο το ανθρώπινο γένος και μας λυπήθηκε...
Γι' αυτό λοιπόν ο Πατέρας Σου
αρνήθηκε άλλη μια φορά αυτό που
Τον εκλιπαρούσαν τα Χείλη Σου,
όπως αρνήθηκε την ικεσία Σου στη Γεθσημανή.

Ο Γιαχβέ έσκυψε από τα ύψη του Αγιαστηρίου Του και ρίχνοντας το βλέμμα Του στη γη, άκουσε τους στεναγμούς των αιχμαλώτων και για να ελευθερώσει αυτούς που ήταν καταδικασμένοι σε θάνατο,

Θυσίασε τον μονογενή Του Υιό...

Ναι, πράγματι, ο Πατέρας Μου Με έδωσε σε όλους εσάς για τη λύτρωσή σας, και με την πλήρη Θέλησή Μου.

Κι όμως, Πανάγιε,
Εσύ που είσαι αχώριστος με τον Πατέρα
και ο Πατέρας είναι αχώριστος με Σένα,
Εσύ, για χάρη μου προτίμησες να γίνεις
πάνω στο Σταυρό όνειδος των ανθρώπων
που Σε περιέβαλλαν και χλεύη του λαού Σου.
Η ΑΚΡΑ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ

"Ας τον σώσει ο Γιαχβέ", έλεγαν, "αν ο Γιαχβέ είναι φίλος Του ας Τον γλιτώσει!" Εγώ όμως δεν άκουγα τίποτα σα να ήμουν κουφός, σαν μουγκός δεν έλεγα λέξη. Ήμουν σαν κάποιος που, επειδή δεν ακούει τίποτα, δεν έχει απάντηση σκληρή να δώσει. Η δύναμή Μου Με εγκατέλειπε σιγά-σιγά, το Φως είχε σβήσει από τα Μάτια Μου...

Αχ, Κύριε, όταν σκοντάφτουμε,
το δυνατό Σου Χέρι είναι εκεί για να μας σώσει,
Εσύ όμως όταν σκόνταψες στο δρόμο για τη Σταύρωση,
το πλήθος μαζεύτηκε με χαρά, μαζεύτηκε ολόγυρά Σου.
Άγνωστοι που ποτέ δεν τους είχες γνωρίσει
δεν έπαυαν να Σε τραβούν με βία.

Όταν έπεσες για πρώτη φορά
Σε περικύκλωσαν και έτριζαν τα δόντια εναντίον Σου
επειδή πίστευαν ότι είχες παραδώσει πια το Πνεύμα
και δεν θα άντεχες μέχρι τη Σταύρωση.

Η γη ταράχτηκε και σείστηκε. Σείστηκαν τα θεμέλια των βουνών.

"Δεν θα αθετήσω την Υπόσχεσή Μου.
Δεν θα ανακαλέσω το Λόγο που έδωσα.
Ορκίστηκα στην Αγιότητά Μου μια για πάντα...
Η δυναστεία Μου θα κρατήσει αιώνια."

Και τότε, ο Χρισμένος παρέδωσε το Πνεύμα...
Είναι ένα Ποτάμι¹ που τα νερά του αγιάζουν
το κατοικητήριο² του Υψίστου.

Και όταν ο Θεός βρίσκεται μέσα στην πόλη,³ εκείνη δεν μπορεί να πέσει. Σήμερα, στην κρίσιμη αυτή ώρα, που ο διάβολος έχει συγκεντρώσει όλες τις πονηρές του δυνάμεις εναντίον σας, ξεχύνοντας την περιφρόνησή του πάνω στους αρχοντογεννημένους, Εγώ με τη σειρά Μου, καλώ τους εκλεκτούς Μου, αφού ο σκοπός Μου ήταν να συνεχίσει η Εκκλησία Μου να εξαπλώνεται και να προοδεύει και να φέρει στους κόλπους Της πολλά παιδιά Μου για να μετέχουν στη δόξα Μου. Το θεώρησα σωστό να υπομείνω παθήματα και να γίνω πρότυπο παράδειγμα για εκείνους που θα Με ακολουθούσαν στο μέλλον και θα γίνονταν οστό από τα Οστά Μου, και σάρκα από τη Σάρκα Μου, και θα συνέχιζαν να επανορθώνουν για τα αδέλφια τους.

Ποτέ δεν έπαψα να αναδεικνύω προφήτες και να τους βάζω στο δρόμο της Αλήθειας για το απολυτρωτικό Μου Σχέδιο. Τους οδηγώ στην εκπλήρωση των ευγενών όρκων που πρόφεραν τα χείλη τους στη διάρκεια της Θεϊκής αγαπητικής μας συνάντησης. Όταν αφέθηκαν να δεσμευτούν, από μεγάλη αγάπη για Μένα και από ευγενική πεποίθηση στο απολυτρωτικό Μου Σχέδιο, προχώρησα και με το Βασιλικό Σκήπτρο Μου τους σφράγισα με τα ίδια σημάδια που ο Ίδιος σφραγίστηκα για να γίνουν όμοιοί Μου, να γίνουν κατ'εικόνα Μου. 

Όλοι όσοι Με δέχθηκαν αληθινά, δεν ντρέπονται για Μένα, ούτε ντρέπονται για τα ουράνια αυτά σημάδια που δείχνουν ότι δεν ανήκουν πια στον κόσμο. Σήμερα, θα τους αναγνωρίσετε από τον ζήλο που έχουν για τον Οίκο Μου-τον Οίκο Μου που τους ντύνει- ένα ζήλο που τους κατατρώγει. Θα τους αναγνωρίσετε όταν τους δείτε να ανέχονται για χάρη Μου προσβολές, συκοφαντίες, εμπτυσμούς και διώξεις. Ναι, για χάρη Μου θα αφεθούν να συρθούν στη λάσπη και διαρκώς να δέχονται απειλές. Δεν θα κρύψουν το πρόσωπό τους μπροστά στις δυσκολίες, αντίθετα θα υπομείνουν ειρηνικά όλες τις δοκιμασίες και η καρδιά τους δεν θα ραγίσει αλλά θα αγιαστεί. Ούτε θα παραβούν τον όρκο πιστότητας που έδωσαν να συμμετέχουν στον Σταυρό Μου.

Γι' αυτό, αν τύχει να παρατηρήσετε τις πληγές τους και τους ρωτήσετε: "ποιος σου έκανε αυτές τις πληγές;" θα σας πουν όλοι:

"Πρόσφερα τη ράχη μου για να επανορθώσω για χάρη σου. Τις πληγές που βλέπεις τις δέχθηκα με αγριότητα στο σπίτι των φίλων του Κυρίου μου... Είναι επειδή τους είπα την αλήθεια που με έκαναν εχθρό τους και με μεταχειρίστηκαν σαν εχθρό. Θέλουν να γλιτώσουν τις διώξεις για τον Σταυρό του Σωτήρα μας με το να μη τηρούν το Νόμο της Αγάπης. Αλλά αυτό δεν έχει καμιά σημασία και δεν δίνω προσοχή στις πληγές μου επειδή αυτό που είναι σημαντικό για μένα είναι να έχω επίγνωση του Σταυρού, του εργαλείου της λύτρωσής μας, του Σταυρού του Λυτρωτή μας, που πάνω του ο κόσμος σταυρώθηκε για μένα κι εγώ για τον κόσμο.⁴Πιο πολύ πρέπει να υπακούμε στο Θεό παρά στους ανθρώπους, λέει η Γραφή,⁵ γι' αυτό κι εγώ υπάκουσα και ακολούθησα τις ουράνιες οδηγίες που μου δόθηκαν."

"Τι είπες όταν βάδιζαν εναντίον σου σαν κατακτητές, αυτοί οι ίδιοι που σε πλήγωσαν και που λένε ότι είναι φίλοι του Κυρίου σου;"

"Ποτέ δεν αναρωτήθηκα γιατί συνέβη αυτό σε μένα, επειδή έκανα όρκο στο Θεό και Σωτήρα μας, υπογράφοντάς τον με το αίμα μου, να γίνω ο δούλος του Σωτήρα μας."

"Και τι λέει ο Θείος Κύριός σου για όλα αυτά; "

"Εκείνος που περικλείει τα σύμπαντα χωρίς να περιορίζεται από τα όριά τους, θρηνεί για τους δικούς Του. Πολλοί από τους ποιμένες Του έχουν ερημώσει τον Οίκο Του. Μέσα στην ανταρσία τους, ποδοπάτησαν τους Κανόνες Του και μετέτρεψαν σε ερημότοπο τους ένδοξους λειμώνες Του. Όλος ο αμπελώνας τους είναι επίσης ρημαγμένος. Και το ποίμνιο, βρίσκοντας μόνο απογυμνωμένη γη και τίποτε για να βοσκήσει, εξαχρειωμένο πέθανε,⁶ κι αυτοί επίσης πέθαναν μαζί τους... Αυτά τα πράγματα συμβαίνουν και κανένας από αυτούς δε φαίνεται να τα παίρνει στα σοβαρά. Έχουν καταληφθεί από τους ανθρώπινους κανόνες τους και έχουν εγκαταλείψει Εκείνον."

"Πώς γνωρίζεις τόσα πολλά και τα βλέπεις;"

"Μόνο με το Φως του Σταυρού μπορεί κανείς να διακρίνει αυτά τα πράγματα που είναι για το μάτι αόρατα. Μόνο με το μάτι του Λυτρωτικού Εργαλείου, του Εργαλείου της σωτηρίας μας μπορεί κανείς να δει όλες τις πλευρές του. Όταν όμως τίθεται θέμα γνώσεως αυτών των πραγμάτων, μόνο μέσω της θεϊκής ένωσης με τον Χριστό, με το να γίνεται κανείς ένα μαζί Του, μπορεί να τα πληροφορηθεί αυτά τα πράγματα από το Στόμα Του, και αφού δεχθεί να σφραγιστεί ως "Δούλος του Χριστού". Ναι, να αποδεχθεί την θεϊκή δουλεία. Και τότε, η καρδιά μας δεν μπολιάζεται μόνο πάνω στην Θεία Καρδιά του Ιησού, αλλά μπολιάζεται και πάνω στον Σταυρό Του με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Μπορεί να είναι λύπες, μπορεί και χαρές. Είμαι πεπεισμένος ότι ανήκω στον Χριστό και στον Άγιο Σταυρό, επειδή το είπε Εκείνος...

Ο Θείος Κύριος και Νυμφίος μας, μας φυτεύει στην Καρδιά Του και όταν ριζώσουμε και ανθίσουμε μέσα στην Καρδιά Του, τότε αποδίδουμε πλούσιο και καλό καρπό. Έχουμε γίνει κληρονόμοι της Βασιλείας Του και κατά χάριν θεοί, τα υιοθετημένα Του παιδιά.

Ο Θεός δε μου στερεί τη Γνώση, αντίθετα μου μιλάει καθαρά, πρόσωπο με πρόσωπο, και η Φωνή Του είναι στα αυτιά μου μουσική. Μου απευθύνει τις σκέψεις Του με μεγαλόπρεπη δύναμη, μου φωτίζει τη διάνοια για να μπορώ να συλλάβω το κρυμμένο νόημα των παροιμιών, και με χαμόγελο και χαρά αποκαλύπτει αινιγματικά ρητά από τις Γραφές που έμεναν κρυμμένα από τα μάτια μας.

Υπάρχει ο κατάλληλος καιρός για καθετί που κάνει. Ο Κύριός μου και ο Θεός μου με σφράγισε με θεϊκά φιλήματα, σφράγισε την ψυχή μου με τη σφραγίδα της Τρισαγιότητάς Του, για να με προσελκύσει ακόμη περισσότερο στο πλήρωμα της Θεότητάς Του."

Αχ, Βασούλα, βλέπεις πώς σε μόρφωσε ο Πατέρας Μου; Χαίρε λοιπόν και ευτύχησε!

Άφησες το Βασιλικό Σου Θρόνο και τη Δόξα Σου
για να έρθεις κοντά μας, Κύριε,
πήρες μορφή δούλου για να μας υπηρετήσεις.

Δεν ακούστηκε ποτέ βασιλιάς
να υπηρέτησε τους υπηκόους του
κι όμως Εσύ, Βασιλέα Αιώνιε,
Βασιλέα των βασιλέων, ήρθες για να
υπηρετήσεις τους υπηκόους Σου...

Φανερώθηκες ως άνθρωπος,
το Πνεύμα απέδειξε ποιος ήσουν,
φανερώθηκες στους αγγέλους,
κηρύχθηκες στους εθνικούς, σε πίστεψε ο κόσμος, αναλήφθηκες με δόξα...

Ήρθες για να στολίσεις τη δημιουργία Σου
με Αγάπη θαυμαστή που σκανδάλισε τα πλήθη,
όταν δέχθηκες τον Σταυρό και άφησες πολλά
στόματα να χάσκουν σαν τάφοι ανοιχτοί.
Συνεπαρμένος από την Αγάπη Σου για μας,
δέχθηκες να πεθάνεις και να ποτίσεις
τα παρτέρια Σου⁷ με το Αίμα Σου,
για να μας ανοίξεις τον Ουρανό και να μας
ελευθερώσεις από τη δουλεία της αμαρτίας.

Χαρά του Πατέρα,
ποτάμια πιστής Αγάπης
ξεχύθηκαν από την Καρδιά Σου, και μέσα
στην παράφορη Αγάπη Σου, Φιλάνθρωπε,
δέχθηκες το σκάνδαλο του Σταυρού
με όλα του τα παθήματα.

Ω, Άνοιξη του σύμπαντος ,
που αρωματίζεις τα σύμπαντα,
αξιολάτρευτε Νυμφίε, επισκέπτεσαι
άλλη μια φορά τη γη αρωματίζοντας
το ένα έθνος μετά το άλλο.

Μα ως πότε αυτοί που περιπλανιούνται σε τούτη
τη γη δεν θα προσέχουν το άρωμά Σου;

Εγώ είμαι η Πύλη από την οποία εισέρχονται οι ενάρετοι. Όσο δεν μετανοούν και δεν επανορθώνουν, δεν θα ανοίξουν τα ρουθούνια τους για να εισπνεύσουν το γλυκό Μου άρωμα και να αναστηθούν. Όσο για σένα, θέλω να είσαι σαν το κρίνο που στάζει αγνότητα, που στάζει μύρο πάνω στην Εκκλησία Μου για να ευωδιάσει ο Οίκος που τον εξαγόρασα με το Αίμα Μου δια της Σταυρικής Μου Θυσίας. Μείνε κοντά Μου για να σκορπίζεις ολόγυρα το άρωμά σου. Σήκωσε το Σταυρό Μου με τρυφερότητα, παραμένοντας πάντα ερωτευμένη μαζί Του 

Έχε την Ειρήνη Μου. IC.

---

1 Ποτάμι: Το Άγιο Πνεύμα.
2 Κατοικητήριο: ο Θεός ζει μέσα μας.
3 Πόλη: εμείς είμαστε η πόλη του Θεού.
4 Γαλ. 6:14
5 Πραξ. 5:29
6 Πνευματικά.

7 Οι ψυχές.