Οι μέρες είναι μετρημένες, δεν μένει πια πολύς καιρός και η χάρη που κάλυπτε την ανθρωπότητα, απότομα και ξαφνικά θα σταματήσει... Αυτό θα γίνει για να συνειδητοποιήσει ο κόσμος πόσο μεγάλη ήταν η Ευσπλαχνία Μου και η Αγαθότητά Μου που έρεε από τον ουρανό χρόνο με το χρόνο...

<<........Οι μέρες είναι μετρημένες, δεν μένει πια πολύς καιρός και η χάρη που κάλυπτε την ανθρωπότητα, απότομα και ξαφνικά θα σταματήσει... 
Αυτό θα γίνει για να συνειδητοποιήσει ο κόσμος πόσο μεγάλη ήταν η Ευσπλαχνία Μου και η Αγαθότητά Μου που έρεε από τον ουρανό χρόνο με το χρόνο...

Πες σ' αυτούς που εργάζονται για την ενότητα να κοιτάξουν τον ουρανό, βλέπουν πόσο απέχει από τη γη; 

Το ίδιο απέχουν οι καρδιές τους η μια από την άλλη, τόσο πολύ είναι χωρισμένες. 

Πότε θα εκδώσουν μια ομόφωνη απόφαση για την ενοποίηση της ημερομηνίας του εορτασμού του Πάσχα;

Έχω κουραστεί να ακούω την ευγενική τους γλώσσα, ίσως γι' αυτούς να είναι πρέπουσα και εύγλωττη, αλλά για Μένα ακούγεται σαν χάλκινος ήχος γιατί είναι κούφια και χωρίς νόημα. 

Ήρθα να τους μιλήσω, πρώτα από ενδιαφέρον, ύστερα από οίκτο, αλλά κανείς μέχρι σήμερα δεν χαμήλωσε τη φωνή του για να ακούσει τη Φωνή Μου. 

Αλίμονο σε σας που λέτε πως είστε στην υπηρεσία Μου αλλά εμποδίζετε τη Βασιλεία Μου να βρει ενότητα και σταθερότητα! 

Αλλά δεν είστε εσείς που θα ενώσετε τη Βασιλεία Μου... 

Γιατί δεν καταλαβαίνετε τίποτα και ποτέ δεν θα καταλάβετε... 

Αν εσείς, παρά τις ουράνιες εκκλήσεις Μου, δεν βυθομετρήσατε τα βάθη της Καρδιάς Μου, πώς θέλετε να ερευνήσετε τις αποφάσεις του Νου Μου, πώς μπορείτε να εμβαθύνετε στα Πλούτη της Ιερής Μου Καρδιάς; 

Δεν μίλησα με παραβολές, ούτε μίλησα με γρίφους, χρησιμοποίησα απλά λόγια για να σας μιλήσω.

Επέπληξα τους υπεύθυνους και τους συγκέντρωσα για να τους μιλήσω, έδωσαν όμως σημασία στις προτροπές της Καρδιάς Μου; 

Ήταν καθήκον τους να κάνουν μια επίσημη έκκληση. 

Επέπληξα τις αρχές.

Δεν ήρθα εκείνη την ημέρα για να τους επιτεθώ, αλλά για να τους προσφέρω λάδι να γεμίσουν τα λυχνάρια τους, για να μη γίνει μεγαλύτερο κακό στην Εκκλησία Μου. 

Πόσοι απ' αυτούς άπλωσαν τα χέρια στον ουρανό για να Με επικαλεστούν; Αντιλαμβάνονται άραγε πώς δύο φορές ( Τα δύο Πάσχα, το καθολικό και το ορθόδοξο. )το Αίμα Μου χύνεται σαν νερό; 

Είθε οι στεναγμοί Μου να φτάσουν αυτή τη φορά στ' αυτιά τους.

Ό,τι φύτεψε το δεξί Μου Χέρι κόπηκε στα δύο, ύστερα στα τρία, ύστερα έγινε κομμάτια. Πού είναι το αμπέλι που είχα φυτέψει ακέραιο;... 

Ήταν κάποτε ένα αμπέλι. 

Κάθε εποχή, περίμενα να κάνει σταφύλια. 

Σκέπαζε κοιλάδες, βουνά και απλωνόταν πέρα από τις θάλασσες, γιατί είχε ριζώσει στο δικό Μου χτήμα, στη δική Μου κληρονομιά. 

Είχα απλώσει τα κλαδιά του για να φτάσουν στις τέσσερις γωνιές της γης και να γεμίσουν τον κόσμο με καρπό. 

Όμως αντί να το φροντίσουν, το παραμέλησαν, αφήνοντας αγκάθια και βάτους να πολλαπλασιάζονται γύρω του και να πνίγουν το ένα κλαδί μετά το άλλο, το ένα βλαστάρι μετά το άλλο. 

Αυτό το εκλεκτό φυτό που είχε φυτέψει η δεξιά Μου είναι τώρα ισοπεδωμένο και η ομορφιά και η δόξα και ο καρπός που έδινε, έχουν πέσει τώρα κάτω σαν σάπιο φρούτο. Δεν χρειάζεται λοιπόν να φουσκώνετε από έπαρση και πάψτε να έχετε περήφανο βλέμμα, μήπως πολλαπλασιαστούν τα σφάλματά σας, και τα έργα σας τότε γυρίσουν και πλήξουν το δικό σας κεφάλι. 

Ήρθα να γεμίσω με λάδι το λυχνάρι σας, ανάψτε το και χρησιμοποιήστε το τώρα, για να δείτε πού βαδίζετε. 

Όποιος παραμελήσει ν' ανάψει αυτή τη φορά το λυχνάρι του και να το χρησιμοποιήσει, θα του αφαιρεθεί και θα δοθεί σε κάποιον άλλο. 

Ας προσευχηθούν και ας πουν αυτά τα λόγια:

Ω Κύριε,
Εσύ που στέκεσαι ανάμεσά μας, ποίμανέ μας.
Στήσε τον Βασιλικό Σου Θρόνο
στο μέσον της αμπέλου Σου
και δώσε μας τις προσταγές Σου.

Ω, Άγιε Κύριε πάσης αγιότητας, εξάγνισέ μας,
για να διαφυλάξουμε την ακεραιότητα
του Οίκου Σου και της αμπέλου Σου.
Μεσολάβησε στοργικά και προστάτεψε
ό,τι καλλιέργησε η Δεξιά Σου.

Σε απογοητέψαμε αλλά γνωρίζουμε,
πιστεύουμε και ελπίζουμε
ότι θ' ανοίξεις διάπλατα την Πόρτα Σου
για ν' αφήσεις το Ποτάμι της Ζωής
να πλημμυρίσει την άμπελό Σου.

Και θα ξαναφυτρώσουν απ' αυτήν κλαδιά
που θα δώσουν καρπό και θα γίνει
μια άμπελος βασιλική, μεγαλόπρεπη όσο ποτέ,
επειδή το Άγιο Πνεύμα Σου, ο χορηγός της Ζωής,
θα την επισκιάσει. Αμήν.