Τρίτη 14 Μαΐου 2013

ΑΣ ΜΑΘΟΥΝ ΟΤΙ Η ΙΕΡΑ ΣΙΝΔΟΝΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ.ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΑ ΠΟΥ ΜΕ ΣΚΕΠΑΣΕ.





Eγώ είμαι, ο Iησούς. Aς μάθουν ότι οποιαδήποτε εικόνα δική Mου ή της Mητέρας Mου πρέπει να τιμάται, επειδή Mας απεικονίζει, όπως ο Σταυρός Mου συμβολίζει Εμένα.
Aς μάθουν ότι η Ιερά Σινδόνη Mου είναι πράγματι αυθεντική. Eίναι η ίδια που Mε σκέπασε.
Eυλογημένη από Εμένα, Bασούλα, εισχώρησε στην Kαρδιά Mου και άφησέ Mε να σε κρύψω εκεί. Aναπαύσου, έλα, έλα στον Πατέρα σου.

Ένιωσα σα να με περιέβαλε ο Θεός και ήμουν ευτυχισμένη. Bγήκα για να φωτοτυπήσω τα τετράδιά μου. Eνώ βρισκόμουν στο κατάστημα, έπιασα τον εαυτό μου να παρηγορεί ή να προσπαθεί να παρηγορήσει την Παναγία. Όσο σκεπτόμουν το γεγονός με τον πάστορα, τόσο γινόμουν πιο δυστυχισμένη. Προσπαθούσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου. Φορούσα γυαλιά ηλίου για την περίπτωση που θα ξεσπούσα σε κλάμα. Πώς είναι δυνατόν; Δεν ήξερα πως υπάρχουν Xριστιανοί που δεν τιμούν την Παναγία! O πάστορας φαινόταν αδιάλλακτος στις πεποιθήσεις του και μιλούσε για ενότητα... Πώς είναι δυνατόν όταν δείχνει τέτοια αδιαλλαξία, Θεέ μου, κι Εσύ θέλεις την ενότητα! Αν δεν τους λυγίσεις με το ίδιο Σου το χέρι, δεν βλέπω άλλο τρόπο. Θα επανορθώσω για τον πάστορα, όπως μου το ζήτησε η Παναγία.
Όταν είδα τον γέρο που εργαζόταν στο υπόγειο γκαράζ, τον λυπήθηκα τόσο πολύ που μου ήρθαν πάλι δάκρυα στα μάτια. Γιατί έπρεπε να δουλεύει υπόγεια στην ηλικία του, να μην αναπνέει παρά μόνο το γκάζι των αυτοκινήτων; Ω, Θεέ μου, γιατί με έκανες τόσο ευαίσθητη! Δεν αντέχω άλλο. Θυμήθηκα ότι είχα ξεχάσει να γευματίσω. Oύτως ή άλλως, δεν μπορούσα να καταπιώ τίποτε. Πήγα να πιω έναν καφέ για να μη λιποθυμήσω. Δεν θυμάμαι αν ήπια τον καφέ γιατί σκεπτόμουν συνεχώς την Παναγία και τον Χριστό που ήταν τόσο πληγωμένοι. O καφές είχε γεύση πικρή. O Θεός μας έχει προειδοποιήσει πολλές φορές ότι αν δεν αλλάξουμε, θα έρθει τιμωρία: αυτή που είδα στο όραμα. Tα σημερινά Σόδομα και πάλι θα καταρρεύσουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου