ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΗ Η ΥΠΕΡΟΨΙΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΕΘΝΗ.ΟΙ ΜΑΤΑΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.? ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΡΦΩΜΕΝΑ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ.Η ΡΟΜΦΑΙΑ ΜΟΥ ΥΨΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ.

Ιησού;

Εγώ είμαι.
Αν δεν σε ελευθέρωνα, θα ήσουν ακόμη και σήμερα βυθισμένη. σε βαθύ ύπνο.

IΝιώθω μεγάλη ντροπή. Είμαι πράγματι η τελευταία που δικαιούμαι να μιλώ. Ό,τι και να κάνω για να προσπαθήσω να επανορθώσω και να Σε ευχαριστήσω, Κύριε, δεν θα είναι αρκετό για να καλύψει αυτό που έκανες πάλι Εσύ για μένα. Ακόμη κι όταν θέλω να προσευχηθώ για τους άλλους, νιώθω ένοχη και δισταχτική γιατί, Κύριε, πώς να τολμήσω εγώ να προσευχηθώ για τους άλλους που είναι πολύ καλύτεροι από μένα; Πώς μπορεί "η πιο άθλια" να προσευχηθεί για κάποιον καλύτερο από την ίδια; Αυτό μου θυμίζει τα λόγια Σου για το δοκάρι στο μάτι μας και το άχυρο στο μάτι του άλλου. Αισθάνομαι ότι έχω ένα δοκάρι, ένα ολάκερο δάσος, πώς λοιπόν να τολμήσω εγώ, με όλο αυτό το δάσος στο μάτι μου, να πω κάτι; Μόνο αν με ελευθερώσεις, Εσύ Κύριε. Σου ζητώ να μου επιτρέψεις να σου ζητήσω να με καθαρίσεις. Ελέησε την ψυχή μου, αν θέλεις, κάνε με άξια να μπορώ να προσεύχομαι αξιοπρεπώς για τους αδερφούς μου.

Βασούλα, τα λόγια σου Με ευχαριστούν, γιατί μόνο όταν αντιληφθείς την αναξιότητά σου θα αρχίσεις να πορεύεσαι προς την τελειότητα.

Αν είναι σύμφωνο με το θέλημά Σου,
επίτρεψέ μου, Πατέρα,
να ζητήσω τη βοήθειά Σου.

Κόρη, γέμισε το λυχνάρι σου από Μένα, μην περιμένεις. Αναπτύξου μέσα στο φως Μου μικρή. Όποιος πιστέψει σε αυτό το Μήνυμα, δεν θα πιστέψει σε σένα αλλά σε Μένα. Εγώ, το Φως, κατεβαίνω στον κόσμο μέσα από σένα, ώστε όποιος πιστεύει στο Μήνυμά Μου, να μη μένει πια στο σκοτάδι. Oι δικοί σου μάρτυρες γνωρίζουν την αλήθεια, ξέρουν ότι αυτά τα λόγια δεν είναι δικά σου λόγια, όχι, Βασούλα Μου, ό,τι είναι γραμμένο προέρχεται από Μένα, τον Κύριο. Σε βεβαιώνω πως όποιος σε υποδέχεται, υποδέχεται Εμένα.

Όχι Θεέ Μου, δεν είμαι άξια!

Γιατί, Βασούλα, δεν σε καθάρισα Εγώ, δεν σε έχρισα ο Ίδιος για να γίνεις δική Μου; Θα φανερωθώ μάλιστα μέσα από σένα, τίμησέ Με λοιπόν κόρη.

Έλα, θα σου διδάξω τους δρόμους Μου. Εγώ κι εσύ. Άφησέ Με να φυσήξω μέσα σου, άφησέ Με να αναπαυθώ μέσα σου, κόρη. Ανάπαυσέ Με απ' αυτούς που πληγώνουν την Ψυχή Μου. Α, Βασούλα, αν ήξερες μόνο… Το Αίμα Μου χύνεται πάλι σήμερα ποτάμι.

Ω, Θεέ και είναι Κυριακή! Γιατί;

Μικρή, Μου τρυπούν απ’ άκρη σ’ άκρη την Καρδιά.

Θεέ μου, ας τρυπήσουν εμένα στη θέση Σου!

Άκουσέ Με, θα γίνει κι αυτό. Θα σε τρυπήσουν. Έλα τώρα, επίτρεψέ Μου να αναπαυθώ σε σένα, μοιράσου κόρη το ποτήρι Μου.

(Γιατί, γιατί να είναι έτσι, τι συμβαίνει, γιατί το κάνουν αυτό στον Θεό μας; Έναν Θεό Αγάπης, Ειρήνης, έναν Πατέρα, έναν Φίλο; Πώς το μπορούν; Αυτό με αρρωσταίνει. Ο Ιησούς αιμορραγεί πάλι σήμερα, υποφέρει από την κακία μας. Ο κόσμος θα ’λεγε κανείς έχει απαχθεί από τον Σατανά και ο Ιησούς προσπαθεί πάλι να μας σώσει.)

Θεέ μου, μου προξενεί μεγάλο πόνο να Σε νιώθω τόσο πληγωμένο. Εσύ που είσαι Άπειρη Αγαθότητα και μια Άβυσσος Αγάπης, γιατί Σε βασανίζουν; Δεν αντέχω άλλο τα παθήματά Σου, αλλά νοιάζομαι για τα παθήματα Σου, για τους πόνους Σου, Κύριε. Νοιάζομαι και Σε αγαπώ.

Βασούλα, δική Μου Βασούλα, θύμα της Ψυχής Μου, θύμα της Καρδιάς Μου, φορτώσου τα παθήματά Μου και μοιράσου τα μαζί Μου, πιες από το Ποτήρι Μου, νιώσε αυτούς που Με μαστιγώνουν. Αγαπημένη της Ψυχής Μου, και τι δεν θα κάνω από αγάπη για σένα! Θα σου επιτρέψω να μοιραστείς τα παθήματά Μου. Σε διάλεξα να γίνεις το θύμα της αιμορραγούσης Καρδιάς Μου, με όλες τις θλίψεις που μπορεί να αντέξει η δική σου. Το θύμα της Ψυχής Μου με όλες τις αγωνίες, τις απορρίψεις και τους εμπαιγμούς που μπορεί να αντέξει η ψυχή σου. Έλα, θα μοιραστείς τον Σταυρό Μου.

Εγώ είμαι η μοναδική σου Αγάπη. Πέτυχα τον στόχο Μου. Επίτρεψέ Μου να είμαι το γλυκό μαρτύριο του νου και της ψυχής σου. Μου είσαι αρεστή, γιατί ξερίζωσα τώρα όλους τους αντιπάλους Μου, έχουν φύγει όλοι, δεν έμεινε κανείς! Εγώ μονάχα, ο Ιησούς σου, έμεινα μαζί σου! Πόσο χαίρομαι! Και τώρα άφησέ Με να σε αγαπώ ελεύθερα, άφησέ Με να σε εξουσιάζω. Βρήκα χώρο για τη μεγαλοσύνη και τη γενναιοδωρία Μου. Δεν σε αγαπώ γι' αυτό που είσαι, αλλά γι' αυτό που δεν είσαι.

Έλα, η μηδαμινότητά σου με γοητεύει, η ανικανότητά σου Με αφήνει άφωνο.

Κύριε, νιώθω αμήχανη.

Βασούλα, ποτέ μη γυρεύεις να είσαι κάτι, μείνε ένα μηδενικό, γιατί όλα τα θεϊκά έργα που θα επιτελέσω θα είναι καθαρά δικά Μου και όχι δικά σου.

Η Εκκλησία Μου θα είναι μία, υπό μία Εξουσία. Εγώ ο Ίδιος δεν ζήτησα από τον Πέτρο να θρέψει τα αρνιά Μου; Εγώ δεν τον διάλεξα να θρέψει τα πρόβατά Μου, δεν πρόφερα ο Ίδιος αυτά τα λόγια:

"Είσαι ο Πέτρος και πάνω σ’ αυτή την πέτρα
θα οικοδομήσω την Εκκλησία Μου."

Γιατί αυτή η υπεροψία ανάμεσα στα έθνη, οι μάταιες συνωμοσίες μεταξύ των ανθρώπων; Εγώ επέλεξα τον Πέτρο, έναν άνδρα σύμφωνα με την Καρδιά Μου, την πέτρα πάνω στην οποία θα οικοδομούσα την Εκκλησία Μου. Γιατί λοιπόν διαστρεβλώνουν την Εντολή Μου;

Σε ποιους αναφέρεσαι, Κύριε;

Μιλάω γι' αυτούς που μηχανορραφούν και συνωμοτούν ενάντια στα θεμέλιά Μου, δεν αντιλαμβάνεστε ότι θα καταλήξουν μάταιες οι συνωμοσίες σας;

Κύριε, δεν ξέρω σε ποιους αναφέρεσαι.

Το ξέρω, Βασούλα, όλα αυτά είναι δυσνόητα για σένα αλλά ξεκάθαρα σαν το φως της μέρας γι' αυτούς τους απατεώνες! Τα Μάτια Μου είναι καρφωμένα πάνω τους, η ρομφαία Μου υψωμένη και έτοιμη να πέσει. Οι ίδιοι το ξέρουν και πίστεψέ Με, οι μέρες τους είναι μετρημένες. Ναι, κοιτάξτε γύρω σας, απατεώνες! Γιατί ξαφνιάζεστε; Θα χαθείτε αφού Εγώ θα κάνω αυτόν τον καιρό κάτι, που θα δυσκολευθείτε να το πιστέψετε αν σας το ’λεγαν!

Αγαπημένη, θα απαντήσω στην ερώτηση που έχεις στο νου σου. Το Μήνυμά Μου θα το διαβάσουν κι αυτοί οι απατεώνες. Αγαπημένη, νιώσε Με. Υποφέρω όπως κι εσύ. Ο Σταυρός Μου είναι πάνω σου, σήκωσέ Τον με αγάπη. O Σταυρός Μου είναι η θύρα για την αληθινή ζωή. Αγκάλιασέ Τον πρόθυμα. Βασούλα, η αυταπάρνηση και ο πόνος οδηγούν σε ένα δρόμο θεϊκό, το δρόμο της αγιοσύνης και των αρετών.

Ω έλα αγαπημένη, είμαι μαζί σου. 

Κύριε, νιώθω μεγάλη θλίψη, ξέρω πως δεν θα 'πρεπε να χύνω άλλα δάκρυα και να τα φυλάξω γι' αργότερα, σαν αντιστάθμισμα. Είμαι έτοιμη ωστόσο να χύσω το αίμα μου, στη θέση των δακρύων μου, αν έχουν στερέψει.

Βασούλα Μου, θυμήσου, δεν είσαι απ’ αυτόν εδώ τον κόσμο, ανήκεις σε Μένα. Μπορείς να δεις την Ιερή Μου Καρδιά; Μπες στην Ιερή Μου Καρδιά. Στα βάθη Της, θα βρεις την ανάπαυσή σου. Θα σε πάρω και θα σε ρίξω μέσα στα βάθη Της. O πόνος Μου είναι αφόρητος.

(O Ιησούς μού έδωσε το ίδιο όραμα που είχα όταν ήμουν περίπου δέκα ετών. Αυτό ήταν το πρώτο κάλεσμα.)

Ήσουν ανίκανη να κινηθείς. Εγώ είμαι θεία Δύναμη, αγαπημένη, εκεί ανήκεις. Έλα τώρα, χρειάζομαι παρηγοριά, ας αναπαυθούμε ο ένας στον άλλο.

(O Ιησούς υπέφερε πολύ και ήταν θλιμμένος.)

Πώς να παρηγορήσω τέτοια θλίψη;

Αγαπώντας Με διακαώς. Αγάπα Με και παρηγόρησέ Με, Βασούλα. Αγάπα Με με όλη σου την ψυχή.

Σε αγαπώ και το ξέρεις, Κύριε.

Αγάπα Με απεριόριστα!

Μάθε με να Σε αγαπώ απεριόριστα.

Εγώ είμαι. Έλα τώρα, έχω ένα μυστικό που θέλω να σου πω. Μη φοβάσαι, θα σου το ψιθυρίσω στο αυτί.

(Ο Ιησούς μου είπε το μυστικό που μου έδωσε μεγάλη χαρά!)

Ω, Θεέ, θα το κάνεις αλήθεια αυτό;

Θα το κάνω, αγαπημένη, θα το κάνω. Ποτέ μην αμφιβάλλεις, όλα θα γίνουν κατ' ευχήν, Βασούλα Μου.

Ιησού, Θεέ μου, Σε ευχαριστώ. Επίτρεψέ μου να Σε ευλογήσω.

Σε ευλογώ κι Εγώ, αγαπημένη. Έλα, είναι αργά. Θα αναπαυθούμε ο ένας στον άλλο.

Ναι, Κύριε.

Πάμε λοιπόν.