ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΙΣΕΙ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.

Βασούλα, ο άνεμος φυσά και γίνεται όλο και πιο δυνατός μέρα με τη μέρα. Φυσά πάνω σε τούτη την έρημο που κατήντησε η δημιουργία Μου, σαρώνοντας την άμμο και φέρνοντάς την όλο και πιο κοντά στη μικρή εύφορη γη που έχει απομείνει. Έχει ήδη καλύψει ένα μέρος της που απλώνεται σαν πέπλο πάνω της, αν δεν βιαστούμε μικρή, δεν θα έχει μείνει σε λίγο παρά μόνο ερημιά.

Κύριε, Σε παρακαλώ, έχε υπομονή γιατί αργώ να μάθω.

Λουλούδι, θυμάσαι πόσον καιρό ήμουν έξω από την πόρτα σου; Δεν υπήρξα υπομονετικός όλα αυτά τα χρόνια;

Ιησού, γιατί δεν Σε άκουγα όλα αυτά τα χρόνια;

Γιατί ο κόσμος σε είχε πλανέψει, ανήκες σε Μένα απ’ την αρχή, αλλά ο κόσμος σε πλάνεψε και σε έπεισε να πιστέψεις ότι ανήκεις σε αυτόν.

 Τόσο δόλιος και πλάνος είναι ο Σατανάς.

 Το έργο του σήμερα είναι να πείσει τη δημιουργία Μου ότι δεν υπάρχει.

 Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο εργάζεται χωρίς να εμπνέει φόβο και σαν τα πρόβατα, η δημιουργία Μου, παγιδεύεται και κατασπαράζεται από τον λύκο. Αυτό είναι το σημερινό του σχέδιο.