Η ΡΩΣΙΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΔΟΞΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΤΗΣ ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ.

1 Φεβρουαρίου, 1988

Βασούλα, ζήτησα τόσες φορές την αφιέρωση τής κόρης μου Ρωσίας. Παρακάλεσα για την αφιέρωσή της. Σήμερα  είναι η μέρα που είδε το Φως, είναι η επέτειος της χιλιετηρίδος της. 

Βασούλα, η αδερφή σου  είναι νεκρή, ο Κύριος, όμως, είναι τώρα κοντά της και θα την αναστήσει, η Αγάπη θ' αγαπήσει εκείνη που δεν αγαπήθηκε από κανένα κι εκείνη θα Του φωνάξει: "Είσαι ο Θεός μου και ο Σωτήρας μου!" Με αυτή την κραυγή οι δαίμονες θα τραπούν σε φυγή, φοβισμένοι θα σκορπίσουν, γιατί αυτό το έθνος θα γίνει ένα, και η πλέον αφοσιωμένη δούλη του Θεού. Θεραπευμένη και αναστημένη με τη Δύναμη του Θεού, το ανάστημα της αγιότητάς της και η αφοσίωσή της στον Παντοδύναμο θα ελκύσει όλους τους γείτονές της. Η Ρωσία θα γίνει το σύμβολο της Δόξας του Θεού, της Ευσπλαχνίας και της Αγάπης Tου. Oι ύμνοι της και οι ψαλμοί της, που είναι τόσο ευχάριστοι στ' αυτιά Μας με τη λεπτή τους μελωδία, θα υψωθούν σαν θυμίαμα στον ουρανό. Η Αγάπη θα την αναστήσει, όπως την ανέστησε πριν χίλια χρόνια  . 

Είμαι ο Κύριος, η Ανάσταση. Όταν θ' αναστήσω τη Ρωσία, θ' αποκαταστήσει τα δώρα Μου, θα ομορφύνει πάλι τον Oίκο Μου με την αγάπη και θα την ενώσω πάλι μαζί Μου. Θα της προσφέρω τον Άρτο Μου και τον Oίνο Μου και δεν θ' αρνηθεί την Τροφή Μου. Θα δεχθεί την προσφορά Μου, θα φάγει τον Άρτο Μου, θα πιει τον Oίνο Μου και θα ανακαινιστεί δοξολογώντας Με. Θα την ντύσω με τη Δόξα Μου, θα τη στολίσω μεγαλόπρεπα, θα την ποτίσω από τις δικές Μου Πηγές, θα γεμίσω τα κελάρια της. Τα μάτια Μου είναι πάνω της. Αχ, Βασούλα! Περίμενε μόνο και θα δεις!  Κόρη, πόσο επιθυμώ διακαώς να δω τον Πέτρο, τον Πέτρο Μου, να επισκέπτεται την αδερφή σου...

Ενθάρρυνέ Τον Κύριε να πάει, άνοιξε το μονοπάτι, αν είναι αυτό το Θέλημά Σου.

Έλα, εργάζομαι μέσα σε πολλές καρδιές. Βασούλα, προσευχήσου ν' αποκτήσεις την εύνοια του Πατέρα Μου. Θα αποκαταστήσω την Εκκλησία Μου. Αλλοίμονο στους άπιστους! Βασούλα, θα σου υπενθυμίσω ότι Εγώ είμαι που καθυστερώ την ανάπτυξη των ψηλών δένδρων και κάνω τα χαμηλά να μεγαλώνουν. Έλα τώρα, εμείς, ναι.  Ναι Βασούλα, ποτέ μην αμφιβάλλεις, σε έμαθα να Μας βλέπεις με τα μάτια της ψυχής σου. Είμαι ο Δάσκαλός σου. Σε αγαπώ, ποτέ μην αμφιβάλλεις. 

Ειρήνη σε σένα, λουλούδι. Είμαι Εγώ ο Ιησούς, ο Σωτήρας σου. Η Αγάπη σε βρήκε σε αθλιότητα, ανάμεσα στην αθλιότητα. Αγαπημένη! Εγώ, ο Κύριος, έβαλα τα Θεία Μου Χέρια πάνω σου και σε ομόρφυνα... Το να Με κοιτάζεις Με δοξάζει.

Ιησού, σιχαίνομαι τον εαυτό μου για την αθλιότητά μου.

Τι λες, Βασούλα! Φαίνεται να ξεχνάς ότι είμαι ενωμένος μαζί σου, πρόσεχε τι λες. Θυμήσου, "εμείς" ;

Ω, Ιησού, η υπομονή Σου είναι Μεγάλη...

Σε αγαπώ. Έλα, άκουσε τη Μητέρα Μου. 

Η Παρθένος Μαρία:

Πόσο σε αγαπώ, Βασούλα. Το Σπίτι Μου σε ζητάει. Oι πόρτες Του είναι ορθάνοιχτες για σένα, παιδί Μου.


Ο Ιησούς μου ζήτησε να σας λέω πάντα να βγάζετε από τα μηνύματα το όνομα μου, Βασούλα, και να το αντικαθιστάτε με το δικό σας όνομα.